Bramkarstwo

Bardzo częstym sposobem inicjowania akcji ofensywnych drużyny jest wyrzut piłki ręką przez bramkarza, charakteryzujący się większą dokładnością w porównaniu z wykopem nogą, ale znacznie mniejszymi odległościami, na które może zostać wykonane podanie. Wyrzut piłki może być wykonany z miejsca lub rozbiegu, na co pozwalają aktualne przepisy gry, nie określające liczby możliwych do wykonania przez bramkarza kroków z piłką trzymaną w rękach (ogranicza go jedynie 6 sekund po chwycie piłki na wprowadzenie jej do gry).

Wyrzut piłki po podłożu
Stosowany na niewielkie odległości, dokładny, łatwy do przyjęcia przez partnerów.

Technika:

- piłka trzymana oburącz, podtrzymywana od dołu dłonią ręki wykonującej wyrzut,

- pochylenie tułowia w przód, przesunięcie nogi po stronie ręki rzucającej w tył,

- zamach ręki wyrzucającej do tyłu, po czym ruch do przodu z piłką, z równoczesnym krokiem nogą zakroczną w przód,

- wyrzut piłki po podłożu, przesunięcie drugiej ręki w tył.

 

Wyrzut piłki w powietrzu
Stosowany przy wyrzutach na dużą odległość. Wyróżniamy dwa sposoby wykonywania tego elementu z zamachem zza głowy lub z boku. Technika wykonywania obydwu wyrzutów jest bardzo podobna, a różni się tylko końcową fazą prowadzenia ręki, dlatego poniżej zostanie opisany stosowany znacznie częściej wyrzut piłki z zamachem z boku

Technika:

- piłka trzymana oburącz, podtrzymywana od dołu dłonią ręki wykonującej wyrzut,

- zamach ręki wyrzucającej bokiem do tyłu, w celu nabrania siły,

- odchylenie tułowia do tyłu z równoczesnym przesunięciem w tył nogi ze strony ręki wyrzucającej,

- druga ręka wskazuje kierunek lotu piłki,

- energiczny ruch do przodu ręki wyrzucającej z piłką, równocześnie krok nogą zakroczną w przód,

- w momencie wyrzutu piłki cofnięcie drugiej ręki do tyłu.

 

Nauczanie

a) ćwiczenia przygotowawcze (rzuty piłeczką palantową dyskiem, piłka ręczna itp.),

b) wyrzut piłki ręką:
- z pozycji izolowanych (np. siad, klęk itp.)
- z pozycji stojącej:


z miejsca,
z marszu,
z dobiegiem,
Najczęściej występujące błędy:

- zbyt wczesne lub zbyt póĽne wypuszczenie piłki z rąk,
- złe ułożenie piłki na dłoni w momencie zamachu,
- brak fazy zamachu ręki do tyłu,
- opuszczenie ręki w dół przy wyrzucie w powietrzu,
- zbyt wolny ruch.

Podanie nogą
Sposobem wprowadzania piłki do gry przez bramkarza, najczęściej na dłuższe odległości w stosunku do wyrzutu ręką są wykopy: z woleja, półwoleja, a coraz częściej także z podłoża, ponieważ podanie takie jest bardziej precyzyjne, chociaż wymagające odpowiednich umiejętności technicznych oraz dużej siły uderzenia.

Technika:

Wykop piłki z woleja i półwoleja wykonuje się najczęściej prostym podbiciem, a jedyna różnica w stosunku do opisanej przez nas wcześniej techniki tego uderzenia polega na tym, iż występuje ono po podrzucie piłki rękami przez bramkarza. Wykop piłki z podłoża wykonywany może być także prostym podbiciem lub wewnętrznym podbiciem. W trakcie gry coraz częściej można się spotkać z wprowadzaniem piłki do gry przez bramkarza w ten sposób, dopiero po kilku lub kilkunastu metrach prowadzenia piłki, którego jest całkowicie zbieżna z wykonywaną przez pozostałych zawodników.

Nauczanie

Technika wykopów pokrywa się więc z techniką uderzeń nogą i w związku z tym ich nauczanie powinno się odbywać w sposób analogiczny, ze zwróceniem uwagi na siłę i celność uderzenia, co może umożliwić dokładne rozpoczynanie akcji ofensywnych przez drużynę.

Tekst: Na pod aut. Mateusz Smuda
Zdjęcia: Tomasz Biegun